Przewlekła białaczka limfatyczna powstaje na skutek uszkodzenia DNA komórek w szpiku kostnym. Powstaje duża liczba leukocytów szpiku, które później przedostają się do krwi. Przebieg tej choroby jest łagodniejszy w początkowej fazie od białaczki ostrej. Schorzenie dotyka osób głównie po 50 roku życia, a największa zachorowalność występuje u pacjentów po 7 dekadzie życia. Chorzy żyją z tą białaczką od kilku, do kilkunastu lat. Główne objawy: męczenie się, duszności, spadek wagi, powiększenie węzłów chłonnych i śledziony, wysoki poziom leukocytów we krwi, częste zapadanie na choroby bakteryjne. Zdiagnozowanie przewlekłej białaczki limfatycznej jest niekiedy trudne gdyż zmiany w morfologii krwi są niewielkie, Często zdarza się, że chorzy kilka lat chorują i o tym nie wiedzą. Rozpoznanie opiera się na badaniu krwi i szpiku kostnego. Leczenie często na początku choroby nie jest konieczne, pacjenci muszą jedynie zgłaszać się na badania kontrolne. W zaawansowanej chorobie pacjent poddawany jest chemioterapii. W niektórych przypadkach chorego kwalifikuje sie do przeszczepu szpiku kostnego.